انگار یادم نمیاد چی میخواستم بگم اصنحتی انگار حرفی برای گفتن نداشتم.
میخواستم از خیلی چیزا بگماز خیلی برنامه ها و فکرهام،از خیلی کارایی که نکردم و میخوام جبران کنم اما الان وقت رفتن به حاشیه و صحبت از جزئیات نیست انگار!
فقط میخوام بگم که هرچقد میگذره این اسفند هر سال داره سنگین تر میشه،داره مسموم میشه،داره خراب میشه.
تنها چیزی که امسال برام با خودش داشت این بود که صبور ترم کرد.پذیرا تر،شکیبا تر.
من امسال از هر سالی خوشبخت تر بودم اگرچه همچنان دو به شک و لنگ در هوام
حرف من متنها نیست،میدونم مردمم امسال سختی زیاد کشیدن اما برای من سال مهمی بود.پراز اتفاق،پر از فراز و نشیب.پر از تجربه های سازنده.
به قول نامجو باید بپذیریم که قرار نیست اوضاع بهتر بشه.قرار نیست چیزی تو آینده پیش بیاد که سورپرایزمون کنه.باید یاد بگیریم و بپذیریم.این شاید مهمترین درس امسالم بود: که بعضی تغییرات دست ما نیست،هرچقد باهاشون بجنگیم فقط کار خودمون سخت تر میشه.باید صبور بود و کنار اومدن رو یاد گرفت.
گاهی باید جنگید ولی گاهی هم باید کنار اومد و گذشت.
دیگه امیدوار نیستم سال جدید بهتر باشه،
فقط امیدوارم هر روز درک و پذیرشم از روز قبل بیشتر باشه
امیدوارم اونقدر توان و آگاهی داشته باشم که هیچی نتونه زمینم بزنه.
سال نو مبارک
سال ,تر ,خیلی ,بگم ,امسال ,میشه ,از خیلی ,بود که ,قرار نیست ,بپذیریم این ,این شاید
درباره این سایت